Verzakking

Verzakking of Prolaps

Bij een verzakking is er het gevoel dat er iets via de schede naar buiten zakt. Vaak stulpt er ook iets naar buiten; dit is de wand van de schede met daar direct achter de blaas, of de baarmoeder, of darmen. Dit noem je een blaasverzakking, baarmoederverzakking of darmverzakking. Vaak is er sprake van een combinatie.

De blaas de vagina en baarmoeder en de darmen liggen dicht bij elkaar en zijn nauw verbonden. Klachten van de een heeft invloed op de ander; plassen, vrijen en ontlasten (poepen). De bekkenbodem is een slim geheel, dat samenwerkt met rug en buikspieren en het middenrif. het geheel zorgt ervoor dat we rechtop kunnen lopen en de buikorganen niet buiten het lichaam zakken. Wanneer het systeem niet meer goed functioneert kunnen de organen blaas, baarmoeder en darm verzakken en door de vulva naar buiten zakken. Dit noemen we een verzakking. Klachten zijn hierbij het gevoel te zitten op een balletje het zogenaamde balgevoel, een zwaar gevoel, of trekkende lage rugpijn. Ook klachten met slecht uit kunnen plassen of poepen, en verlies van urine en of ontlasting komen vaak voor in combinatie met een verzakking.

Wat kan verzakken?

Vaak is er sprake van een combinatie van diverse verzakkingen. Ook via de anus kan de darm verzakken. er kunnen dan klachten zijn van ontlastingsverlies, pijn en de darm kan via de anus een stukje naar buiten komen.

Wat zijn de oorzaken van een verzakking?

De bevalling, waarbij ook letsel in de bekkenbodem is opgetreden.
Erfelijkheid (als uw moeder een verzakking heeft, heeft u een grotere kans ook een verzakking te ontwikkelen)
Veel en lang zwaar tillen.
Zwaar hoesten gedurende lange tijd, COPD.
Slecht poepen, veel persen, obstipatie (harde ontlasting).
Roken.
Hormonale veranderingen door het ouder worden: het bindweefsel en de banden worden minder sterk (menopauze).
Overgewicht (hierdoor treedt sneller buikdrukverhoging op).

Klachten van een verzakking van de voorzijde van de schede:

Bij opstaan van het toilet komt er nog een scheut urine na
Vaak aandrang voor urine
Slecht kunnen leegplassen, bij een forse verzakking van de blaas is soms alleen staand plassen goed mogelijk
problemen met het vrijen (er zit iets in de weg)
een grotere verzakking is zichtbaar als een bal in de ingang van de schede
hinder met fietsen en bij het gaan zitten
urine verlies met hoesten, niezen of lachen en of houdingsveranderingen.

Klachten van een verzakking van de baarmoeder:

gevoel alsof tampon verkeerd zit.
Zwaar gevoel in de schede.
Vol gevoel in de vagina/schede
Klachten bij gemeenschap.
Klachten bij gaan zitten.
Het gevoel iets terug te moeten duwen.

Klachten van een verzakking van de achterzijde van de schede:

Ontlasting is vaak moeilijk: de ontlasting komt er moeilijk uit via een bocht, ondersteuning met de vingers is soms nodig.
Meestal geen balgevoel vaginaal.
Last bij vrijen; minder gevoel en/of er zit iets in de weg.
problemen met het vrijen (er zit iets in de weg)
Niet leeg zijn na het poepen, of vaak kleine beetjes poepen.
Veel poetsen om de anus schoon te krijgen na ontlasten.

Klachten van een verzakking van de dunne darm:

Behandelmogelijkheden verzakking

Bij een verzakking zijn de verschillende behandelmogelijkheden: geïnformeerd niets doen en afzien van behandeling, bekkenfysiotherapie, ringen (pessaria), operatie via vagina of via buik.

Met bekkenfysiotherapie kunnen de klachten en last van de verzakking veel minder worden. Een kleine verzakking wordt minder, terwijl een grotere verzakking blijft. Echter de klachten van een grotere verzakking kunnen afnemen na fysiotherapie. Ook de risicofactoren als slecht plassen en ontlasten worden aangepakt.

Met een ring (ook wel pessarium genoemd) wordt steun gegeven aan het verzakte deel van de schede. Een ring werkt meestal goed bij een blaas en/ of baarmoeder verzakking. Het is een hulpmiddel waar veel vrouwen tevreden over zijn en waardoor zij niet geopereerd hoeven te worden.

Operaties vinden plaats met een ruggenprik of narcose. De operatie via de schede wordt een plastiek genoemd, dit is met lichaams eigen weefsel. Een snede over de verzakking wordt gemaakt, het weefsel wordt vrijgelegd. Gezocht wordt naar eigen stevig weefsel dit wordt naar elkaar toe gehecht om steun te geven. Dit is eigenlijk het principe voor blaasverzakking (de voorwandplastiek). Ook bij verzakking van de darm (achterwand plastiek) en bij verzakking van de dunne darm (enteroceleplastiek) wordt deze methode toegepast. Na operatie kan bij een kwart tot een derde van de geopereerde vrouwen de verzakking terug komen.

Bij operaties via de buik wordt met mesh / matje / lichaamsvreemd weefsel de schede opgehangen aan de ruggenwervel.